Bu atasözünü çok severim.
Neden mi? Olayları herkes kendi penceresinden anlıyor ve anlatıyor :))
Herkesin baktığı açı farklı olabilir. Herkes kendi çıkarına göre hikayeyi şekillendiriyor olabilir. Biz bireysel olarak bir karar verirken, tüm bu dış etmenlerden bağımsız, gerçek hikayeyi öğrenecek ve baz alacak şekilde bir karar vermeliyiz.
Aksi takdirde çok sevdiğim Nasrettin hoca fıkrasındaki gibi bir duruma düşeriz :
Nasreddin Hoca, kadılık yaparken bir gün bir ahbabı burnundan soluyarak gelmiş. Hasmı için söylemediğini bırakmamış. Sonra:
– Hocam, Allah aşkına söyle, demiş, haklı değil miyim?
Hoca ne yapsın?
– Haklısın, demiş.
Ahbabı sinirleri yatışmış olarak gitmiş. Onun hemen arkasından hasmı gelmiş. Bu defa da o başlamış atıp tutmaya, yok bana şöyle, yok böyle yaptı demeye. O da Hoca’ya sormuş:
– Haklı değil miyim?
Hoca:
– Vallahi çok haklısın, demiş.
Adam da sakinleşerek gitmiş. Tüm bunlara tanık olan Hoca’nın karısı bile bu işe şaşırmış kalmış.
– Senin kadılığında bir garip Hoca Efendi. İkisine de sen haklısın dedin. Hiç öyle şey olur mu?
Nasreddin Hoca hanımının yüzüne bakıp:
– Hatun, demiş, sen de haklısın!